nursekingnarai hospital lopburi

17 มิ.ย. 2553

กลอนคติธรรม

*** บทกลอนของเด็กอัฟริกัน ผู้ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากUN ***
Nominated by UN as the best Poem of 2006 - Written by an African Kid

When I born, I black : เมื่อผมเกิด ผมผิวดำ
When I grow up, I black : เมื่อผมโตขึ้น ผมก็ยังผิวดำอยู่
When I go in Sun, I black : เมื่อผมอยู่ใต้แสงแดด ผมก็คงยังผิวดำ
When I scared, I black : เมื่อผมกลัว ผมก็ผิวดำ
When I sick, I black : เมื่อผมป่วย ผมก็ยังผิวดำ
And when I die, I still black : และ เมื่อผมตาย ผมก็ยังคงผิวดำ
And you white fellow : และคุณ...เพื่อน มนุษย์ผิวขาว
When you born, you pink : เมื่อแรกเกิด คุณมีผิวสีชมพู
When you grow up, you white : เมื่อคุณโตขึ้น คุณมีผิวสีขาว
When you go in sun, you red : เมื่อคุณอยู่ใต้ แสงแดด คุณมีผิวสีแดง
When you cold, you blue : เมื่อคุณหนาว คุณมีผิวสีน้ำเงิน
When you scared, you yellow : เมื่อคุณกลัว คุณมีผิวสีเหลือง
When you sick, you green : เมื่อคุณป่วย คุณมีผิวสีเขียว
And when you die, you grey : เมื่อคุณตาย คุณมีผิวสีเทา
And you calling me colored?? : และคุณ เรียกผมว่า คนผิวสี??
กระจกเงา...สะท้อน...ความเป็นจริง
เรื่องทุกสิ่ง...ชัดเจน...เด่นตรงหน้า
ไม่มีใคร...หลอกได้...ใต้แววตา
เลวชั่วช้า...ต่ำทราม...ตามใจตน
หลอกใคร - ใคร...หลอกได้...หลอกไปเถิด
อย่าเตลิด...หลอกตัว...มัวหมองหม่น
หลอกใคร - ใคร...หลอกได้...เว้นใจตน
เกิดเป็นคน...เลว - ดี...อยู่ที่ใจ
การกระทำ...เปรียบดั่ง...กระจกเงา
ฉายสะท้อน...ความเขลา...ของเราได้
คนคิดดี...ทำดี...ที่จิตใจ
แสดงออก...บอกได้...ในท่าที
คนคิดชั่ว...ทำชั่ว...ด้วยตัวเขา
กระจกเงา...สะท้อน...ตอนวิถี

คนทำดี...ต้องรับ...กลับผลดี
คนชั่วไม่ -. อาจหนี...ลี้ผลกรรม


ความโกรธ

มีเรื่องใดน่าโกรธอย่าโทษใคร
โทษที่ใจเราผิดไม่คิดยั้ง
พยาบาทโกรธแค้นและชิงชัง
ในใจสั่งสมไฟไร้ปัญญา

ไม่พึงใจพอใจใครก็มี
ความไม่ดีต่างย่อมรู้คู่กันหนา
โลภ โกรธ หลง มีกิเลสธรรมดา
แต่อย่าให้..เดินหน้า..นำพาไป

อภัยได้..อภัย..ให้เขานะ
เลิกลดละฝึกให้เป็นนิสัย
อย่าเอาโกรธนำหน้าจะมีภัย
จองเวรไปไม่มีสุขทุกข์ใจฟรี..

เราก็้ร้อนเขาก็ร้อนทั้งสองฝ่าย
โมโหร้ายเหมือนไฟลามไล่ที่
ถอยก่อนได้ยอมก่อนเถอะคนดี
ใจเย็นมีค่อยกลับปรับเข้าใจ
เพราะหนึ่งครั้ง..ที่เรา..ให้อภัย
คือปลดไฟ..หนึ่งกอง..ออกไปได้..
ไฟโกรธเกลียดเผาผลาญสุมทรวงใจ
ฉ่ำเย็นได้ด้วยกระแสเมตตาธรรม..
ใจที่เคยร้อนรุ่มกระวนกระวาย
ดับสลายคลายเป็นน้ำเย็นฉ่ำ
ดวงใจที่มืดมิดสนิทดำ
ไม่ได้นำสุขก่อต่อตนเลย..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น